چرا ارزیابی روان شناختی کودکان بسیار مهم است؟
کودکان ما در مسیر رشد و بالندگی خودشان، ممکن است دچار مشکلات جسمی و روانشناختی شوند. این مشکلات ممکن اسن در اثر سبک فرزند پروری ما بوجود آید و یا زمینه وراثتی داشته باشد.حتی ممکن است زمینه مشکل در جایی به جز منزل یا مدرسه باشد که اطلاعی از آن نداریم. نکته ای که بسیار مهم است، شناسایی این مشکلات و اختلالات است. در صورتی که به موقع این اختلالات تشخیص داده شود و در مقایسه با همسالان خودشان اختلاف قابل توجهی داشته باشند،لازم است برای درمان اقدامات لازم انجام پذیرد. این اختلالات با افزایش سن کود عمیق تر می شوند و یا حتی تغییر شکل و محتوا داده به اختلالات شدید تر تبدیل می شوندو در زیر شایع ترین اختلالات رفتاری کودکان با شرح مختصری معرفی می شوند.
1-اضطراب / افسردگی:
دانش آموزانی که نمره بالای 65 می گیرند با حالت های پریشانی و ناراحتی به چشم می ایند. بی قرار، نگران، زود رنج، سردرگم، غمگین، نا امید و احساس بی ارزشی از دیگر نشانه های رفتاری اوست. از نظر بدنی هم با علائمی نظیر افزایش ضربان قلب، تنش عضلانی، احساس خفگی فقدان تمرکز و مشکلات خواب روبرو است.
2-گوشه گیری/ افسردگی :
نمره بالای 65 حکایت از آشفتگی های هیجانی و عاطفی دشوار در دانش اموز می کند. ممکن است از احساس های خفیف غمگینی و ملال تا احساس شدید افسردگی، سکوت و دوری از اجتماعات ظاهر شود. اعتماد به نفس پایین ، بی رمقی، در انجام فعالیت ها، بی اشتهایی و بی اعتمادی هم بر نشانه های بالا افزوده می شود.
3-شکایات جسمانی
وقتی دانش آموز نمره بالای 65 می گیرد، به احتمال زیاد مشکلات روان شناختی خودش را به شکل مشکلات جسمانی بروز می دهد که واقعا ریشه در فیزیولوژی بدن ندارند. این مشکلات به خاطر عدم سازگاری با مشکلات و نداشتن شیوه دفاعی مناسب به صورت درد هایی سرگردان در اعضا و مناطق مختلف بدن سرگردان می باشند.مانند اضطراب که به صورت درد های عضلانی ظاهر می شوند.
4-مشکلات اجتماعی
هر کودکی دارای توانایی ها، ویژگی ها و رفتارهایی است که می تواند تعامل سازنده و موفق با اجتماع، دیگران و گروه های مختلف اجتماعی برقرار کند. کیفیت روابط بین فردی، میزان مشارکت موفقیت در گروه های اجتماعی و پذیرفتن معیارهای اجتماعی در این مقیاس بررسی می گردند. در صورتی که با همسالان اختلاف قابل توجهی داشته باشد لازم است مهارت های لازم به او آموزش داده شود.
5-مشکلات تفکر
وسواس های فکری، آشفتگی های ذهنی و نشخوار فکری در این مشکالت تجلی پیدا میکنند. وسواس ها شاملِ افکار، تکانه ها یا تصاویر ذهنی نامطلوب، برگشت کننده وپایداری هستند که در مقطعی از اختلال به شکلی مزاحم ونامناسب تجربه می شوند وباعث بروز اضطراب یا ناراحتی قابل مالحظه می شوند. در وسواس فکری، فرد ناچار است به مسائلی فکر کند که آرزو میکند، بتواند به آن ها نیندیشد. این قبیل وسواس ها ممکن است به قدری شدید باشند که باعث ایجاد اختلال در کارکردهای روزمره فرد گردند.
6-اختلال در دقت و تمرکز :
ناتوانی در تمرکز و توجه به انجام فعالیت های روزمره، حواسپرتی، گم کردن اشیاء، ناتوانی در حفظ توجّه به مدت طولانی، عدم توانایی در انجام همزمان چند کار، عدم توانایی در تکمیل وظایف و کارهای محوله به دلیل بی دقتی، بی حوصلگی، فقدان اولویت بندی در امور، بی نظمی و… علائمی هستند که در اختلال دقت و تمرکز نمود پیدا می کنند. این اختلال یکی از ابعاد اصلی اختالل ADHD در افراد می باشد .
7-هنجارشکنی
به مجموعه رفتارهایی گفته می شود که در راستای نقض قوانین و چهارچوب های مشخص شده رفتاری در حیطه های گوناگون، در فرد بروز می کنند. وجود مشکالت انظباطی در محل کار یا تحصیل، درگیری های قانونی، رفتارهایی مبتنی برسوء مصرف مواد یا مشروبات الکلی، بی مسئولیتی، فقدان کنترل بر رفتار، تکانشگری، تقلب و دروغگویی در راستای منافع، آسیب رساندن به اموال عمومی و … بیانگر این قبیل رفتارها در فرد می باشند .
8-پرخاشگری
رفتارها و تکانه های خشن فرد نظیر جرو بحث کردن، سرزنش دیگران، دعوا و نزاع فیزیکی، تحریک پذیری و لجبازی، تهدید و آزار رساندن به دیگران، کم طاقتی و… در این بعد مورد بررسی قرارمیگیرند. چنین رفتارهایی می تواند نشان دهنده وجود مشکالت بین فردی، ضعف در مهارتهای ارتباطی و اجتماعی، مشکالت شخصیتی و یا مشکالت عاطفی/ خلقی و اضطراب باشد .
CBCL چیست؟
نام این چک لیست CBCL است که می تواند برای ارزیابی طیف گسترده ای از رفتارها و احساسات در کودکان، از جمله افسردگی استفاده شود.این امر به ویژه هنگامی مفید است که معلوم نیست چه چیزی باعث رفتار و نشانه های مشکل کودک شما می شود.CBCL توسط والدین یا سایر مراقبین اصلی مورد استفاده قرار می گیرد تا رفتارهای کودک را گزارش دهند.
هشدار:
در صورتی که فرزند شما در این تست نمرات بالایی کسب کرد به هیچ عنوان به برچسب خاصی نزنید. خونسردی خودتان ر حفظ کنید و با یک مشاور و یا روانشناس حوزه کودک مشورت نمایید.